«Προειδοποιώ»: Η απάντηση του Καμπουράκη για τη «μπίζνα» με τις μάσκες

Πέρασε στην «αντεπίθεση» ο γνωστός δημοσιογράφος…

Η υπόθεση εδώ και αρκετές μέρες, γνωστή: ο Δημήτρης Καμπουράκης κατηγορήθηκε από μερίδα του Τύπου, που, συνεπακόλουθα, προκάλεσε… χαμό και στα social media, πως στο πρόσφατο παρελθόν έχει υπάρξει συνεργάτης του με την «Animus-Κυανούς Σταυρός» του Αχιλλέα Νταβέλη.

Ο Αχιλλέας Νταβέλης, με την σειρά του, κατηγορείται πως λόγω της καλής του σχέσης με την οικογένεια Μητσοτάκη πήρε τη δουλειά για τη μαζική παραγωγή μασκών- που, πλέον, λόγω κορωνοϊού είναι απαραίτητες.

Η… μπάλα, λοιπόν, πήρε και τον Δημήτρη Καμπουράκη, ο οποίος μέσω της προσωπικής του στήλης στην ιστοσελίδα liberal.gr απάντησε προς πάσα κατεύθυνση, παρουσιάζοντας τη δική του οπτική.

Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στο blog του:

Αν και ξέρω καλά τους μηχανισμούς αναπαραγωγής της λάσπης και της συκοφαντίας, έμεινα έκπληκτος από την σφοδρότητα της διάδοσης. Απλώθηκε γρηγορότερα από τον κορονοϊό σε εξέδρα γηπέδου και κάλυψε τα πάντα σαν πετρελαιοκηλίδα σε κλειστό όρμο που βγαίνει από τα έγκατα βυθισμένου δεξαμενόπλοιου. Είδα να αναπαράγεται εκατοντάδες φορές ο τίτλος «τώρα εξηγούνται όλα» ή ο άλλος «έτσι έγινε η μπίζνα», αλλά όταν έμπαινα μέσα δεν έγραφαν απολύτως τίποτα για να μάθω για την «μπίζνα». Ο τίτλος αρκούσε.

Η «απόδειξη» του «βρόμικου συνεταιριλικιού» μου, ήταν ένα διαφημιστικό σποτάκι είκοσι δευτερολέπτων που έκανα έξι μήνες νωρίτερα για άλλη δραστηριότητα του «συνεταίρου» μου.

Πιο κάτω, συνεχίζει λέγοντας:

Λένε (σε τρίτους) και γράφουν (ανωνύμως) ότι αρθρογράφησα υπέρ της ελληνικής παραγωγής του συγκεκριμένου προϊόντος και ότι έβγαλα τον «συνέταιρο» στην εκπομπή μου. Σωστά, ενώ αν είχα βγάλει κανέναν εισαγωγέα κινέζικων θα ήμουν καθαρός, τώρα είμαι ύποπτος «συνέταιρος».

Ψάχνω κανέναν χριστιανό να τον ρωτήσω αν είδε κανένα χαρτί, κανένα ντοκουμέντο, καμιά απόδειξη για το «συνεταιριλίκι» μου, αν άκουσε κάποια έστω και αόριστη μαρτυρία που δείχνει προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά δεν βρίσκω.

Και κλείνει, λέγοντας:

Οπότε, καιρός να πω κι εγώ δυο πράγματα. Είμαι στην δημοσιογραφική πιάτσα από το 1986. Σε δυο-τρία χρόνια αποσύρομαι. Αν υπάρχει έστω και ένας που έχει ακούσει (όχι αποδεδειγμένα, έστω και σε φήμες αναφέρομαι) ότι τα άρπαξα ή εκβίασα ή αδίκησα ή φέρθηκα άσχημα, να το πει και θα το δημοσιεύσω αυτούσιο στην στήλη μου. Τριάντα τέσσερα χρόνια τώρα, δεν πήρα κρατικό γραφείο τύπου, ούτε έγινα σύμβουλος υπουργού ή οργανισμού, ούτε διορίστηκα στο ΑΠΕ ή στην γραμματεία ενημέρωσης, δεν μου ‘δωσαν θέση ούτε το ΠΑΣΟΚ κάποτε, ούτε ο Κυριάκος τώρα.

Όσοι με ξέρουν, ας πουν με ειλικρίνεια αν είχα την δυνατότητα να οικονομήσω όλα αυτά τα χρόνια. Έχω κόψει εκατοντάδες δελτία παροχής απ’ το μπλοκάκι μου, ούτε ένα όμως σε κρατική υπηρεσία. Ούτε ένα για δείγμα. Αλήθεια, μπορούν να πουν το ίδιο πολλοί απ’ αυτούς που με τρολάρουν σήμερα; Α ρε απατεωνίσκοι κρατικοδίαιτοι ψιλικατζήδες.