Δεν άλλαξε ποτέ: Μπράβο ρε Σωτήρη Καλυβάτση…

Πάντοτε προσεκτικός και to the point στις τοποθετήσεις του

Εμπλεκόμενος σε μια υπόθεση που κανείς δε θα ήθελε να εμπλακεί, βρέθηκε ο Σωτήρης Καλυβάτσης και πλέον οι δημοσιογράφοι τον έχουν «ξεζουμίσει».

Έτυχε να συνεργάζεται με την Σοφία Παυλίδου και τον Μάνο Παπαγιάννη στην υπόθεση βίαιης συμπεριφοράς από τη μεριά του ηθοποιού προς τη συνάδελφό του, έτυχε να είναι παρών στο περιστατικό, οπότε κλήθηκε ο άνθρωπος να καταθέσει την δική του αλήθεια. Κι αυτή ήταν ένας από τους λόγους που δικαιώθηκε δικαστικά η Σοφία Παυλίδου.

Από εκείνη την ημέρα και μετά, τον έχουν πάρει αμπάριζα και αυτό το ζήτημα επισκιάζει κάθε άλλο θέμα της ζωής του, ακόμα και την ίδια του τη δουλειά. Σαφώς κι ο ίδιος το αντιλαμβάνεται πως θα επικεντρωθούν πολλοί σε αυτό, γιατί περιμένουν να γυρίσει να τους πει επί λέξει όσα κατέθεσε.

Η υπόθεση όμως έχει τελειώσει, κι ας μένει μια εκδίκαση της έφεσης του κ. Παπαγιάννη. Σε κάθε περίπτωση, ο Σωτήρης Καλυβάτσης διαχειρίζεται άρτια τις απαντήσεις του όταν τον ρωτάνε και για το συγκεκριμένο περιστατικό, αλλά και εν γένει για τις κακοποιητικές συμπεριφορές στο θέατρο.

Σε μια τέτοια απάντηση του, στην εφημερίδα On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου, ο Σωτήρης εξήγησε πως η κακοποιητική συμπεριφορά είναι ένα ζήτημα κοινωνικό και όχι θεατρικό και πως προκύπτει από την θέση εξουσίας που θα δώσει κάποιος σε έναν άνθρωπο. Γενικώς είναι μια απάντηση που φωτίζει πολλές πλευρές και θα μπορούσε να γίνει τυφλοσούρτης για τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε όλοι μας τα πράγματα.

«Οι κακοποιητικές συμπεριφορές δεν είναι μόνο στο θέατρο, είναι σε όλους τους χώρους και το βλέπουμε και το ακούμε καθημερινά αυτό, γιατί ο άνθρωπος είναι χαλασμένος. Δεν είναι οι θεατρίνοι μόνο. Είναι γενικότερα σοβαρό πρόβλημα της κοινωνίας μας, έχουμε δει τελευταία τόσες γυναικοκτονίες και άλλα.

Γενικά η βία έχει πάρει ένα μεγάλο κομμάτι στη ζωή μας και μάλλον πρέεπει να το κοιτάξουμε γενικότερα οι άνθρωποι. Σίγουρα με βρίσκει αντίθετο, το πρόβλημα είναι όπως έλεγα και μικρότερος “δώσε εξουσία σε έναν άνθρωπος να δεις τι άνθρωπος είναι”.

Πιστευω ότι τους ανθρώπους κάποιες φορές το υπερεγώ τους τούς κάνει να συμπεριφέρονται όχι ανθρώπινα, και δεν θα έλεγα σαν ζώα, γιατί τα ζώα είναι πολύ πιο ισορροπημένα.

Οι άνθρωποι έχουν το πρόβλημα και πιστεύω ότι οι κακοποιητικές συμπεριφορές και οι άνθρωποι που τις προκαλούν πρέπει να απομονώνονται και το όποιο θύμα να δημοσιοποιεί το συμβάν, να φωνάζει, να δείχνει τον άνθρωπο που του δημιουργεί το πρόβλημα κι αν είναι να παίρνει επιτόπου το δρόμο της Δικαιοσύνης, αν είναι να χάνει τη δουλειά του, να φεύγει από τη δουλειά του ο θύτης και όχι το θύμα. Η Σοφία Παυλίδου δικαιώθηκε στο δικαστήριο.

Μέχρι να γίνουν τα δικαστήρια δυστυχώς ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει κι από εκεί και πέρα από τη στιγμή που υπάρχει μια απόφαση να τη σεβαστούμε όλοι κι αυτός που βρέθηκε ένοχος ας το σκεφτεί ακόμη μια φορά και ποτέ δεν είναι αργά πιστεύω – ειδικά σε πράγματα που δεν είναι πολύ μεγάλα, όπως δηλαδή βιασμοί, σκοτωμοί, δολοφονίες και τέτοια πράγματα – ένας άνθρωπος να ζητήσει ειλικρινά συγγνώμη, πρώτα από τον εαυτό του, γιατί από τον εαυτό του ξέφυγε και συμπεριφέρθηκε μη ανθρώπινα και στη συνέχεια από τον άνθρωπο που του είχε προκαλέσει την οποιαδήποτε ζημιά».