Λύγισαν και οι πιο σκληροί: Η ατάκα του Αντώνη Κανάκη για τον πατέρα του που «ζόρισε» τους τηλεθεατές (Vid)
Αναφέρθηκε στον πατέρα του κι έκανε πολύ κόσμο να συγκινηθεί.
Συγκίνηση προκάλεσε ο Αντώνης Κανάκης, το απόγευμα της Παρασκευής μιλώντας στην εκπομπή των Νάνσυ Ζαμπέτογλου και Θανάση Αναγνωστόπουλο «Στούντιο 4» στην ΕΡΤ.
Ο Αντώνης Κανάκης μίλησε ανάμεσα σε άλλα για τον νεοσύστατο παιδικό ραδιοφωνικό σταθμό “Paidaki 97.5” τον οποίο ίδρυσε ο ίδιος, ενώ ρωτήθηκε και σχετικά με το βιβλίο που έγραψε μετά τον θάνατο του πατέρα του.
Σε ερώτηση σχετική με τον πατέρα του, ο γνωστός παρουσιαστής προκάλεσε τη συγκίνηση των τηλεθεατών, αφού είπε χαρακτηριστικά για την απώλεια του πατέρα του: «Kαι τι θα έδινα για μία ημέρα μόνο να τον δω μπροστά μου και να του κάνω μία σφιχτή αγκαλιά», ενώ λίγο μετά πρόσθεσε: «Κάθε φορά που βλέπω τα παιδιά μου να παίζουν, μια φωνή μου λέει μέσα μου ‘αχ ρε μπαμπά, που είσαι για να τα δεις και να τα χαρείς’».
Ολόκληρη η δήλωση του Αντώνη Κανάκη:
«(Το βιβλίο), ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσω να την παλέψω εκείνες τις ημέρες. Πήγαινα κάθε βράδυ στον υπολογιστή και έγραφα όλα αυτά που βίωνα αλλιώς δεν θα την πάλευα. Νομίζω ότι με καταλαβαίνετε, για πάρα πολλούς ανθρώπους η συγγραφή είναι διέξοδος, όλα αυτά που έχω μέσα μου να βγουν με κάποιον τρόπο. Όλο αυτό που έγραψα ήταν ο τρόπος μου για να αντέξω όλες εκείνες τις ημέρες. Αλλιώς δεν θα τις είχα αντέξει.
Εγώ τον μπαμπά μου τον λάτρευα, μακάρι να μπορούσα να γίνω το 1/100 του μπαμπά που ήταν και κάνω κι εγώ ό,τι μπορώ. Ο θάνατος και η ζωή ο καλύτερος τρόπος για να τα αντιληφθείς είναι να τα βιώσεις.
Με δυσκολεύει λίγο αυτό το θέμα. Μέχρι τώρα έλεγα: “και τι θα έδινα για μία ημέρα μόνο να τον δω μπροστά μου και να του κάνω μία σφιχτή αγκαλιά”. Τώρα δεν λέω αυτό. Τώρα λέω: “δίνω τα πάντα για να δω τον μπαμπά μου να αγκαλιάζει τα παιδιά μου κι ας μην τον αγκαλιάσω εγώ”.
Αυτό το θέμα με τον μπαμπά μου είναι συνέχεια στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάθε φορά που βλέπω τα παιδιά μου να παίζουν, μια φωνή μου λέει μέσα μου: “αχ ρε μπαμπά, που είσαι για να τα δεις και να τα χαρείς;” Τουλάχιστον τα χαίρεται η γιαγιά. Μιλάνε για τον παππού που είναι στα αστεράκια. Με έναν τρόπο είναι ζωντανός μέσα στο σπίτι μας.
Από τη στιγμή που έγινα μπαμπάς είναι μια άλλη ζωή. Σε κάνει να λες πως υπήρχε αυτός ο πλανήτης χωρίς αυτά τα πλάσματα. Υπήρχε ζωή πριν από αυτό; Εγώ δεν μπορώ να θυμηθώ τον πλανήτη γη πριν την Ευγενία και τον Γιάννη. Είναι μια τεράστια αλλαγή και ήρθε στη ζωή μου τη στιγμή που έπρεπε».
