Από την προπερασμένη Κυριακή, που «Το Βήμα» δημοσίευσε το ρεπορτάζ για το μοντάζ στις ηχητικές συνομιλίες που έγιναν το βράδυ της τραγωδίας στα Τέμπη, έως προ μερικών ημερών που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε ως «πιθανή» την ύπαρξή του, καλώντας μάλιστα τη Δικαιοσύνη να πράξει τα δέοντα, πέρασαν 19 ημέρες.
Το διάστημα, θα συμφωνήσετε, είναι μεγάλο ημερολογιακά για μια «αλλαγή πλεύσης». Ακόμη μεγαλύτερο, πάντως, είναι πολιτικά, διότι, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, μια βδομάδα στην πολιτική αντιστοιχεί στην αιωνιότητα – πόσω μάλλον οι τρεις παρά κάτι.
Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα εκείνου του Σάββατου, κι ενώ το «Βήμα της Κυριακής» κοσμούσε απλώς τα περίπτερα του κέντρου των Αθηνών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξέδωσε μια ανακοίνωση που έκανε λόγο για «μαύρη κηλίδα» στην ιστορία του (ιστορικού) «Βήματος».
Τι έγραφε τότε η εφημερίδα; Επειδή έγραφε ό,τι πλέον και ο πρωθυπουργός χαρακτηρίζει πλέον ως «πιθανό». Την επομένη, μάλιστα, διακινήθηκαν και κάτι πανομοιότυπα μηνύματα υπουργών, βουλευτών και στελεχών της ΝΔ, που εκόντες-άκοντες κατήγγειλαν το δημοσίευμα ως fake news, ενώ ακολούθησε το κλασικό σε αυτές τις περιπτώσεις αφήγημα περί «συμφερόντων». Και πού βρισκόμαστε σήμερα, τρεις εβδομάδες μετά; Πάνε οι «μαύρες κηλίδες» και τα «fake news» και τα «συμφέροντα». Ο πρωθυπουργός έθεσε τα ίδια ακριβώς ερωτήματα που έθεσε από την πρώτη στιγμή «Το Βήμα».
Όμως, όχι, η κυβερνητική «αλλαγή πλεύσης» δεν συνιστά τρόπιν τινά αποκατάστασης του «Βήματος».
Ο κύριος Παύλος Μαρινάκης, ακούει;
